Zaterdag 23 juli 2016

Vandaag stond de lang gevreesde terugreis naar Chang Mai op het programma, maar eerst hadden we op vrijdagavond nog een klein avontuurtje genaamd 'tubing' geboekt. Na het ontbijt hebben wij ons in de hoofdstraat gemeld, waar we in een open laadbak van een pickup werd gezet (met bankjes dus prima) om de berg op te rijden. Halverwege de rit werden daar aan toegevoegd 4 grote binnenbanden. Op zo'n 4 kilometer afstand was het de bedoeling om in zwemkleding plaats te nemen in de band en je door de (af en toe best snel) stromende rivier te laten afzakken en er daar weer uit te klimmen. Leuk. In het begin ging dat prima: Anja dreef als eerste met daarachter ikzelf, gevolgd door Gino en Claudia. We hadden zicht op elkaar en het ging allemaal niet te hard. Halverwege kwam er echter heel veel bebossing in de rivier met eilandjes en dat was lastig sturen. Kwam je in de bosjes lag je helemaal open vanwege de prikkelstruiken en dat was iets minder dus. In diezelfde rivier zat echter ook een soort van splitsing, gevormd door een natuurlijke haag van planten en Anja kwam daar vast te zitten. Maar dat wisten wij niet want inmiddels waren we elkaar uit het oog verloren. Ik riep nog wel een keer maar kreeg geen antwoord en ben bij toeval beland in het linkergedeelte van de splitsing. Daar vreesde ik dat ik op een heel andere rivier zat en toen ik weer op een open stuk was zag ik helemaal niemand meer. Na een tijdje ben ik eruit gegaan en ben met mijn band hard lopend de rivier terug gerend omdat ik me zorgen maakte over de rest en dan met name om Anja die immers voor me zou moeten zitten. Ondertussen had Anja me horen roepen en was mij kwijt. Zij is aan de kant gegaan om ons op te wachten, al een beetje onrustig doordat ze verder niemand meer zag. Toen zij later Claudia en Gino wel zag, die achter mij waren en die ook niet wisten waar ik was, was de paniek compleet en dacht Anja dat ik in gevaar was. Half via de kant en half via het water probeerde Anja zich met alle krachtsinspanningen tegen de stroom in op te trekken aan lianen en waterplanten om richting mij te komen. Dat was onbegonnen werk en uiteindelijk is men toch in de banden verder gedreven toen duidelijk werd dat het om een splitsing in de rivier ging en kwam men bij het eindpunt. Daar zijn de dames nog heel hard over stenen geschuurd omdat ze inmiddels niet meer op de band maar erin lagen en was het toch nog wel lachen aan het einde. Volgens Claudia voelde het alsof ze een spijkerbroek was die gestonewashed werd. Ik zelf, die inmiddels iedereen kwijt was heb het halve dorp 3 keer rond gerend op mijn blote voeten maar gelukkig konden we elkaar niet snel daarna weer in de armen sluiten. Achteraf natuurlijk weer paniek om niets maar het voelde niet zo op dat moment en arme Anja heeft nu enorme spierpijn en zit onder de krassen en schrammen van al die stekelige planten. Zo lief dat ze me wilde komen redden. Het werd dus toch nog een echt avontuur.

Na bijgekomen te zijn van al onze belevenissen werd het tijd voor de mini-van naar Chang Mai. De hoteleigenaar bracht ons heel vriendelijk even met zijn eigen auto naar het verzamelpunt en daar gingen we de bus in. Iedereen vreesde de misselijkheid weer van de eerste keer, maar het bleek een zeer relaxte en prima trip te zijn die we nagenoeg de gehele weg slapend hebben afgelegd. Al de zorgen (gelukkig) voor niets. Inmiddels zitten we in een hotel hartje centrum Chang Mai en zijn we naar de avondmarkt een kilometer verderop geweest. Dat was werkelijk de allergrootste markt ooit: met rijen kraampjes kleding, schoenen, souvenirs en de gebruikelijke rotzooi maar ook met een paar pleinen met alleen maar eten en drinken (een beetje zoals de foodmarket in Amsterdam). Heel leuk. Vanwege de drukke dag en het vroege opstaan die ochtend zijn we daarna lekker het hotel ingegaan en gaan we ons wederom opmaken voor een reis, dit keer naar Chang Rai. Maar dat is voor morgen. Welterusten allemaal en tot morgen....

Edit: de foto's laden er niet bij. Ook nu weer zijn ze te bekijken via de knop 'foto's' rechts naast de knop 'reisverhalen'.